Verwijzing
Dit is een afschrift van de stenografisch gerapporteerde lezing van Bruno Gröning, die hij op 3. September 1949 heeft gehouden op de Traberhof bij Rosenheim. De schrijfwijze werd aangepast conform de regels van de actuele spelling.
Opnames van Bruno Grönings voordrachten, origineel gesproken, zijn verkrijgbaar op CD, en kunnen via het bijgaande internet adres besteld worden: www.bruno-groening-stiftung.org
Toespraak van Bruno Gröning, Rosenheim, 3. September 1949
“Vandaag heb ik jullie niet veel meer te zeggen…”
Franz Kind:
Geachte aanwezigen!
Met opzet heb ik jullie niet gezegd: “Er komt een wonderdokter”, maar eenvoudig gezegd: “De heer Gröning komt”, zoals hij dat wenst.
Lieve toehoorders, jullie weten heel goed, dat ik, net zoals jullie, ongeveer 1,5 uur geleden beneden heb gezeten, en toen een spreker in de auto arriveerde en een toespraak hield, omdat men de heer Gröning nog steeds geen vergunning heeft gegeven, toen wist ik niet, wie deze spreker zou zijn, en ik dacht dat hij een van zijn engste medewerkers was, en ik wilde tegen deze man zeggen: “Er werkt reeds een grote beweging, gelijk een worm, stil en bescheiden, en de worm kromt zich niet, totdat het doel is bereikt, dat onze lieve broeder Gröning iedereen kan helpen, die God door zijn kracht helen en genezen wil.
(Applaus)
Toen ik net tegenover de heer Kirmeyer geplaatst wird en boven op het terras plaats moest nemen, wist ik totaal niet, hoe ik mij voelde. Ik zocht mijn blaadjes en mijn brieven, om ze naar voren te brengen en af te geven en ik merkte ineens hoe beangstigend stil het om me heen was, en daar tond onze heer Gröning naast me, en ik kon geen woord meer zeggen. En nu spreek ik tot jullie, om het excuus te maken, dat het een uur en twintig minuten langer duurde voordat de heer Gröning naar buiten kwam, omdat zojuist de heer Landrat met begeleidende personen hier zelf aanwezig was, waardoor de heer Gröning niet kon komen. En als hij zo meteen na mij een klein woordje spreekt, omdat hij immers al zo hees is, dan wil ik jullie een ding zeggen: Hij staat er voor jullie, om iedereen te genezen. Hij heeft hier de wilskracht voor, en hij beweert steeds weer: hij wil alleen maar de weg, de vrijheid open hebben, zodat hij zonder meer, naar believen behandelen en genezen kan. En als hij zegt, “ik kan genezen, ik kan patiënten naar binnen halen”, zo zijn er dat eens tien, eens twintig. Daar is de heer Gröning niet tevreden mee. Hij wil duizenden, hij wil alle mensen helpen en hen genezen! En om die reden staan jullie hier voor hem, en staat hij hier voor jullie, en daarom wil ik jullie vragen te blijven staan, geduldig, zonder demonstraties, om hem de weg naar de vergunning niet nog moeilijker te maken. Wie gelooft, die wordt door hem genezen, indien het Gods wil is.
Wanneer de heer Gröning een dezer dagen vertrekt, zo heeft hij mij opdracht gegeven, samen met de heer Kirmeyer, erop toe te zien, als er toch nog mensen zijn, die hier in hoop en verwachting zitten, op afstand genezen worden. Goed, hij heeft mij beloofd: Waar hij nu ook naar toe rijdt, om de laatste stoot te geven, om eindelijk vergunning voor zijn activiteit en behandelingen vrij te krijgen, zal hij aan alle mensen denken, die hier zitten en op hem wachten en wil ze van daaruit, waar hij ook zal zijn, genezen.
Bruno Gröning:
Beste genezing zoekenden!
Voor vandaag heb ik jullie niet veel meer te zeggen, omdat mijn vorige spreker jullie alles al in het kort, in weinig woorden te kennen heeft gegeven. Maar een ding moet ik jullie nog zeggen: Hoeveel pijn het me ook doet, ik moet jullie voor enkele dagen verlaten, om waar de maken, dat ik mijn woord kan nakomen; namelijk, zoals ik jullie al eerder beloofde, gezondheidscentra op te richten, zoals ook deze, waar jullie staan: ik zeg jullie, dit is het eerste gezondheidscentrum!
(Groot applaus)
De bezitter van dit grondstuk heeft mij zijn hele terrein, zijn hele huis en alles, wat hier om heen is, ter beschikking gesteld, om mensen in geordende wegen te kunnen genezen. Niet hier buiten, neen. Vroeger was dit een speelzaal, zoals ik het ken, iets duivels, wat daar gebeurde, dat mensen naar geld verlangden en dachten, als ze geld hadden, dan hadden ze alles. Neen, zeg ik, omgekeerd is ook wat waard. Niet het geld stelt mensen tevreden. De rijkste mens, gelijk wie dan ook, al heeft hij geld maar geen gezondheid, zo bezit hij helemaal niets. Neen, het slechtste wat een mens bezitten kan, is en blijft geld, als hij niet gezond is.
(Applaus)
De gezondheid is en blijft het waardevolste, het waardevolste van alle mensen. Als hij gezondheid bezit, is hij de rijkste mens; dan kan hij trots en blij zijn en zich op deze grote goddelijke aarde thuis voelen, en van alles genieten, dat God voor de mensen heeft geschapen.
Mijn vorige spreker heeft jullie laten weten, wat ik hier reeds beloofde: wanneer ik hier enkele dagen niet ben, zo ben ik steeds bij en onder jullie, om jullie de hulp, dit wil zeggen de genezing op afstand te geven.
(Applaus)
Jullie geloofden allemaal dat je alleen het vaste geloof kon hebben als God zelf verschijnt voor onze ogen. Jullie hebben gedeeltelijk na jaren steeds weer geloofd, zo zou het kunnen zijn; neen! God is en blijft voor ons mensen de onzichtbare, maar wel de voelbare. Iedereen voelt het in zijn eigen lichaam, zoals hij het geloof in zich heeft, en hij merkt, dat de hulp van God de enige, de grootste en de beste is.
Daarmee vraag ik jullie mij te verontschuldigen. Ik zou wel verder willen spreken, maar zoals jullie horen, heeft mijn stem wat geleden. Een ding wil ik wel nog zeggen: heb vertrouwen in me.
(Interruptie: “Ja, ja!”)
Geloof, geloof in God, dan hebben jullie alles! En daarmee neem ik afscheid van jullie, door jullie het allerbeste mee te geven op jullie weg; Gezondheid, en dit gebeurt en kan alleen maar gebeuren in de Naam van God.
Franz Kind:
Anderhalf uur, lieve mensen, mocht ik bij de heer Gröning hier aan tafel zitten en met hem praten. Ik heb ongelooflijke dingen gehoord. Grote sommen geld van hoogstaande personen werden beloofd, als men hen toe zou laten tot de heer Gröning. Hij heeft hen allemaal afgewezen.
Beroepsmatig sta ik buiten immers steeds voor mensen; maar geloof me, mijn jongens, die ik moet begeleiden, kennen mij niet als iemand die stottert, als ik voor een menigte spreek. Toen ik de opdracht kreeg, voor onze wonderdokter Gröning te spreken, toen heb ik toch werkelijk getrild, omdat ik dacht, dat ik de moed niet had, om voor hem te spreken. Wij kunnen niet zeggen: “Hij is arts, hij is professor”, want hij doet immers zoveel meer, zodat wij hier helemaal geen titel voor vinden. Het mooiste is enkel zijn naam Gröning, en deze naam Gröning zal eeuwig in herinnering blijven.
(Applaus)
(Dan volgt het verhaal van de kwestie met het stuk taart in Hamburg. De pers schreef: “Gröning bij koffie en gebak”.)
Bruno Gröning:
Lieve mensen, nu nog de zieken!
Ik vraag jullie uit heel mijn hart, kijk naar jullie lichaam, en stel de vraag: Wat gebeurt er in mijn lichaam? Denk hierbij niet aan jullie lijden. Jullie hebben het recht, je ervan te overtuigen, hoe God zijn kracht op jullie laat inwerken, waardoor hij jullie allemaal de gezondheid wil terug geven. Jullie zullen merken, dat veel in en aan jullie lichaam voelbaar wordt. Zoals mensen zeiden: “Het is zo’n raar gevoel, een gevoel, dat ik eerder niet had”, en juist daarom, omdat dit eenmalig is, laat het zich van algemene gevoelens, zoals ik ze tot nu toe had, goed onderscheiden. Let goed op je lichaam en er gebeurt al, wat gebeuren moet.
Om dat op te nemen, wat God jullie op je weg wil meegeven, moeten jullie zuiver zijn, zal jullie lichaam, jullie hart, dat allemaal, wat in en aan jullie lichaam is, zuiver moeten zijn. Jullie zullen ook mij begrijpen, als ik zeg, dat de een of ander tot nu toe gedeeltelijk van satan bezeten was, want satan heeft niets onbeproefd gelaten om de lichamen van de mensen binnen te dringen, om hen op het slechte pad te voeren. En heden ten dage is het bijna zo ver, dat het volk niet meer weet wat te doen.
Maar ik ben er nu, en ik wil jullie allemaal helpen, jullie behoren allemaal gezond te zijn. Jullie behoren allemaal mens te zijn; jullie moeten goed zijn voor elkaar, want uiteindelijk zijn wij allemaal kinderen van God. De grootste arts is en blijft God!
(Applaus)
Zo, en nu neem ik afscheid van jullie. Midden volgende week kom ik weer terug. Tot dan ben ik vrij. Geestelijk wil ik bij jullie zijn en jullie die hulp geven; die hulp, dit wil zeggen de gezondheid. Heb vertrouwen, vertrouwen in mij. Geloof; geloof in God. Dan zal dat gebeuren, wat gebeuren moet.
Bron: Archief Bruno Gröning stichting.