Tijdtabel over leven en werk van Bruno Gröning
1906 – 1927
Bruno Gröning (oorspr. Bruno Grönkowski) wordt op 31-5-1906 in Danzig-Oliva geboren. Hij is het vierde van zeven kinderen van de metselaar August Grönkowski en diens vrouw Margarethe. Het gezin woont in een arbeiderswijk in een huurhuis.
Reeds als klein kind stelt Gröning bij zichzelf een helende en rustgevende invloed op mensen en dieren vast. Zijn ouders hebben geen begrip voor deze bekwaamheden, en dus is de verhouding met hun gespannen.
Bruno Gröning bezoekt de lagere school en begint daarna aan een handelsopleiding. Deze breekt hij op verzoek van zijn vader weer af. Zijn vader wilde dat Gröning een bouwambacht leert, en zo begint hij aan een opleiding tot timmerman. Aansluitend maakt hij zich zelfstandig en richt in de leeftijd van 19 jaar een bouw- en meubelmakerij op.
1945
Bruno Gröning komt in Russisch krijgsgevangenschap. Medegevangenen, die in het interneringskamp aan oedeem lijden, ervaren genezingen door de hulp van Gröning. Hij wordt uit de krijgsgevangenschap ontslagen en begeeft zich naar West Duitsland.
In het Hessiche Haigerseelbach (district Dille) verricht hij gelegenheidswerk bij boeren en neemt in Dillenburg een woning.
1949
Begin van het jaar gaat Bruno Gröning scheiden van zijn vrouw.
Hij verblijft in het Roergebied. Ingenieur Helmut Hülsmann uit het Westfaalse Herford informeert de pers over genezingssucces voor zijn zoon Dieter. Daardoor wordt de naam Gröning publiekelijk bekend. In de hoop op genezing reizen zieken uit heel Duitsland en uit het buitenland naar Herford. Bruno Gröning toespraken, waarin hij oproept tot het geloof in God en op de noodzaak van een christelijke levenswandel wijst. Tijdens zijn voordrachten, maar ook bij zijn zwijgende aanwezigheid, gebeuren genezingen.
Herfords burgemeester Meister deelt Bruno Gröning een geneesverbod mee wegens het in strijd handelen met de alternatieve geneeskunde wet (Heilpraktikergesetz). Gröning reist daarop van Herford weg en geeft zijn medewerker Egon Arthur Schmidt de opdracht de vereniging “Kring van Bruno Gröning vrienden” op te richten.
Bruno Gröning rijdt naar Hamburg, in de hoop, daar zijn genezingswerk te kunnen voortzetten. De burgemeester van Hamburg geeft hem echter een spreekverbod, zodat Gröning de stad weer verlaat.
Het tijdschrift „Revue“ beoogt Bruno Grönings bekwaamheden door klinische experimenten te laten onderzoeken. Gröning gaat akkoord en begeeft zich voor dit doel naar de Heidelberger universiteitskliniek. Onder de wetenschappelijke leiding van de psycholoog en arts prof. dr. H. G. Fischer uit Marburg laat hij zijn werkzaamheid door een artsencommissie controleren. De onderzoeken leiden tot een goedachten, dat in principe genezingssuccessen bevestigt, maar een genezingswerkzaamheid alleen onder toezicht van artsen aanbeveelt.
In zuid Duitsland leert Bruno Gröning Leo Harwart kennen, de bezitter van een toenmalige paardenstoeterij bij Rosenheim. Uit dankbaarheid voor de genezing van een familielid stelt deze Gröning zijn „Traberhof“ als werkplaats ter beschikking. Als door krantenberichten de aanwezigheid van Bruno Grönings bekend wordt, begint een massa run op het terrein,die meerdere weken aanhoudt. Steeds weer vinden er onder de bezoekers genezingen plaats, waaronder ook van ziektes, die medisch als ongeneeslijk geclassificeerd worden. Maar ook gezondheidsdienst Rosenheim is van mening dat Grönings bezigheid in strijd is met de geneeskunde wet. Daarom heeft Bruno Gröning het plan om sanatoria op te richten, waarin hij met officiële goedkeuring van de staat, begeleid door artsen mag werken en dient in Beieren een verzoek in tot het verstrekken van de toestemming voor het uitoefenen der geneeskunst volgens de geneeskunde wet. Hij vraagt de genezingzoekenden, hem niet meer op de Traberhof op te zoeken; zodra sanatoria opgericht zouden zijn, zou hij de mensen via de media op de hoogte stellen. Bruno Gröning houdt nu in de kleine kring voordrachten in Bad Wiessee.
De filmregisseur Rolf Engler draait de documentairefilm „Gröning“. Deze gaat in bioscopen in München, Essen en Gelsenkirchen in première.
1950
De zakenman Otto Meckelburg biedt zich bij Bruno Gröning als manager aan en en richt de vereniging „Gemeenschap voor onderzoek van “Gröningse genezingsmethoden B.V.” op. Meckelburg wordt bedrijfsleider van de vereniging en sluit met Gröning een verdrag, volgens welke deze zich helemaal aan de vereniging ter beschikking moet stellen. Gröning houdt bij door Meckelburg georganiseerde bijeenkomsten in hotels en café’s voordrachten in Wangerooge, Oldenburg, Mittenwald en Werlte in het Emsland voor tussen de 30 en 120 aanwezigen. Onder andere belooft Meckelburg – tegen de uitdrukkelijke wil van Gröning – de aan dubbelzijdige longtuberculose lijdende Ruth Kuhfuß een genezing. Zij sterft.
Het Beierse ministerie van binnenlandse zaken staat de uitoefening van geneeskunde in een sanatorium niet toe.
Nu houdt Bruno Gröning voordrachten in de praktijk van de therapeut Eugen Enderlin te München. Daar leert hij zijn latere tweede vrouw, Juliane (Josette) Dufossé, kennen. Zij wordt eerst zijn secretaresse. Het komt tot een onenigheid met Enderlin, en Gröning breekt voorlopig met hem.
De gezondheidsdienst München sommeert Bruno Gröning, genezingsbehandelingen meteen te stoppen. In de veronderstelling dat zijn werk geen genezingsbehandeling voorstelt, gaat Gröning door met het houden van voordrachten in de kleine kring. Dientengevolge vindt er een strafbevel plaats van het kantongerecht München, wegens overtreding van de geneeskunde wet. Gröning tekent daartegen verzet aan.
1952
Bruno Gröning houdt het hele jaar voordrachten, eerst in Grafing bij Scheuerecker, onregelmatig in Hamelen en later weer regelmatig bij Enderlin in Feldafing aan het Starnberger meer. Aan het eind van het jaar houdt hij voordrachten in privéwoningen of in het café „Aindorfer Hof“ in München.
De schepenrechtbank München-Land spreekt Bruno Gröning van de aanklacht van een voortgezet overtreden van de geneeskunde wet vrij. Tegen dit oordeel tekent de officier van justitie beroep aan. Gröning wordt echter ook in tweede instantie bij de arrondissementsrechtbank München van de beschuldiging van het overtreden van de geneeskunde wet vrijgesproken.
1953
Bruno Gröning houdt voorlopig weer bij Enderlin voordrachten waaraan ongeveer 30 tot 50 personen deelnemen. De samenwerking met Enderlin strandt wederom, en Gröning gaat definitief van hem weg.
Ter bescherming van zijn werk laat Gröning een vereniging, de „Gröning-Bond“, in Murnau-Seehausen oprichten. Bij de bond sluiten zich gemeenschappen van aanhangers aan, die zich in verscheidene plaatsen gevormd hebben. In het bestuur zitten: Rudolf Bachmann, Anny Freiin Ebner von Eschenbach, Bernhard Graf von Matuschka, Konstantin Weisser, Hermann Riedinger, Egon Arthur Schmidt und Graf von Zeppelin. Gröning zelf wordt voorzitter voor het leven.
1955
Opnieuw wordt Bruno Gröning wegens een voortgezette overtreding van ongeoorloofde uitoefening van de geneeskunde en bovendien wegens het veroorzaken van dood door schuld van Ruth Kuhfuß aangeklaagd.
Het huwelijk met Gertrud Gröning wordt ontbonden. In hetzelfde jaar gaat IBruno Gröning zijn tweede huwelijk in met Josette Dufossé en verhuist met haar naar Plochingen aan de Neckar.
1956
Bruno Gröning houdt voordrachten, in het bijzonder in Zuid Duitsland, maar ook in Westfalen, Niedersachsen, Nord Duitsland en Oostenrijk.
Hij reist met Josette naar Frankrijk en bezoekt onder andere voor enkele dagen het bedevaartsoord Lourdes.
Samen met zijn vrouw en zijn advocaat Dr. Schwander reist Bruno Gröning naar Freiburg. In de universiteitskliniek aldaar laat hij onderzoeken doen voor een neurologische goedkeuring voor het vaststellen van zijn strafrechtelijke aansprakelijkheid.
1957
Bruno Gröning onderneemt verdere reizen met voordrachten in Duitsland, maar ook in Oostenrijk en Noord-Italië.
De voorbereiding op het proces wegens de aanklacht tegen het overtreden van ongeoorloofde uitoefening van de geneeskunst, en de dood door schuld kosten Gröning veel tijd. Ondanks zijn moeite wordt hij in eerste instantie .door de schepenrechtbank München-Land wegens een voortgezette overtreding van ongeoorloofde uitoefening van de geneeskunst veroordeeld tot een geldstraf van 2000 DM, respectievelijk 100 dagen gevangenisstraf. Met betrekking tot de aanklacht tegen dood door schuld wordt hij vrijgesproken.
Tegen het vonnis gaat de officier van justitie in beroep. Het beroep richt zich tegen de vrijspraak van de aanklacht tegen dood door schuld evenals tegen de strafmaat met betrekking tot de ten laste gelegde voortgezette overtreding van de geneeskunde wet.
1958
Bruno Gröning houdt weer voordrachten in heel Duitsland en Oostenrijk. Om zijn leer vast te leggen, neemt hij zijn voordrachten en besprekingen met zijn beste vrienden op geluidsbanden op.
In tweede instantie bij de tweede grote kamer van strafzaken van de arrondissementsrechtbank München II wordt Gröning met betrekking tot de aanklacht van het misdrijf dood door schuld en de overtreding van het ongeoorloofd uitoefenen van de geneeskunde tot een straf van acht maanden gevangenisstraf alsmede tot een geldstraf van 5000 DM, ter vervanging 50 dagen gevangenis veroordeeld. De vrijheidsstraf wordt als voorwaardelijke veroordeling opgeschort. Tegen het oordeel gaat Gröning in cassatieberoep bij de Beierse arrondissementsrechtbank.
Na de uitspraak reist hij voor bijna twee maanden af naar Frankrijk.
Bruno Gröning besluit tot de ontbinding van de „Gröning-Bond“. Als vervangende organisaties worden eerst in Oostenrijk en kort daarna ook in Duitsland de „Vereniging tot bevordering van psychisch-geestelijke en natuurlijke levensgrondslagen“ opgericht. Voorzitter voor de Oostenrijkse vereniging wordt Alexander Loy-Leute voor het leven. Verenigingsvoorzitter in Duitsland wordt Erich Pelz voor de duur van twaalf jaar.
Nog één keer reist Bruno Gröning naar Frankrijk. Hij houdt zich overwegend in Mimizan aan de Golf van Biskaje en aan de Côte d’Azur op, rijdt voor vier dagen naar Lourdes en een dag naar Spanje. Via Zwitserland keert hij terug naar Duitsland.
Aan het eind van het jaar vermagert Bruno Gröning sterk. De bevriende arts, Dr. Pierre Grobon uit Parijs, schrijft de symptomen toe aan een ernstige ziekte. Daarop laat Gröning zich in Parijs onderzoeken. Er wordt maagkanker in voortgeschreden toestand gediagnosticeerd. Hoewel Dr. Grobon een spoedige operatie aanraadt, reist Gröning voor enige dagen terug naar Duitsland. Omdat Bruno Gröning niet meer persoonlijk op de geplande Kerstvieringen van de groepen van zijn vrienden verschijnen kan, legt hij nog in Duitsland zijn toespraak op geluidsband vast. Hij rijdt met zijn vrouw opnieuw naar Parijs, om zich daar door Dr. Grobon te laten opereren. De arts raadt een terugreis naar Duitsland af en houdt er rekening mee, dat Gröning spoedig zal sterven. Maar toch keert Bruno Gröning weer naar Duitsland terug.
In Plochingen vinden besprekingen met zijn nauwste vrienden plaats.
1959
Tussen Bruno Gröning, zijn secretaresse en de voorzitter van de vereniging vinden begin januari de laatste besprekingen plaats.
Daarna vliegt Gröning met zijn vrouw wederom naar Parijs, om zich daar opnieuw te laten opereren. Op de dag van de operatie wordt op dezelfde tijd in München bij de Beierse arrondissementsrechtbank het proces wegens dood door schuld en voortgezet overtreden van de geneeskunde wet in afwezigheid van Gröning verder gevoerd.
Tot een uitspraak komt het niet, omdat Bruno Gröning op 26-1-1959 in Parijs sterft.